Vandaag, woensdag 14 februari, ontvang ik een bijzonder bericht over een bijzondere ont-moeting, zo’n 7 jaar geleden, een paar maanden na mijn herseninfarct.
De laatste tijd verdiep ik me in de Tzolkin – deMaya kalender. Het is dan ook frappant … of magisch … om te ervaren hoe onderstaand bericht een expressie is van de dagenergie van die Tzolkin. Vandaag staat het teken van de rode aarde centraal: ’Ik vind precies op het juiste moment wat ik nodig heb’. Het is de laatste dag, Toon 13, van een golf: ‘Zo geniet ik en reik ik uit naar een nieuw begin’. Die golf waar we nu in zitten is die van de rode slang met als thema passie en als doel moeiteloosheid.
4 minuten ongemak
Bijzondere Guido,
Afgelopen vrijdag zat ik in de terugkomdag van de training Chief Storytelling met een heerlijke groep gelijkgestemden. Oefenen was het doel van onze dag. En we besloten allemaal een verhaal te vertellen over een gebeurtenis die impact op ons heeft gehad.
En opeens verscheen jij bij mij op het toneel. Je plopte zo uit mijn herinnering. En er ontstond een prachtig verhaal over dat jij, me uitnodigde om minutenlang (het voelde als uren) de camera in te kijken en ondertussen mijn verhaal te doen en mijn gedachtes de vrije loop te laten en te delen met jou. Het voelde toen heel ongemakkelijk en ik voelde me onzeker. Wie was ik om dat te doen? En jij had mij allang gezien, ik was zichtbaar geworden terwijl ik zo lang mijn best had gedaan om juist onzichtbaar te zijn. En ik wist, voelde dat jij me tot iets bijzonders had aangezet.
En pas afgelopen vrijdag, viel het kwartje. Jij, als mijn tijdelijke mentor, hebt mij toen de weg naar de verhalenverteller in mij gewezen. De verhalenverteller die voor de camera durft te staan en anderen kan raken, kan uitnodigen met haar verhalen. Net als jij toen bij mij deed.
Dus nogmaals, en met terugwerkende kracht wil ik je bedanken voor die 4 minuten ongemak in de camera, jouw volhardendheid om mij voor die camera te krijgen, voor onze bijzondere ontmoeting bij de waterval in Sonsbeek en voor het duwtje in mijn rug. Ik ben precies waar ik moet zijn.
Liefs,
Sandra
Al spat de serendipiteit er vanaf, zelfs zónder de context van de Tzolkin is dit een heel bijzonder bericht, een erg goed verhaal. En daarmee ook nog eens goeie reclame voor zo’n training Chief Storytelling 😉